In dit jaar hebben wij, een klein team van het Kirovse Economisch-Juridische Lyceum, een worp gedaan naar vrijwilligersactiviteiten. Toen we een comfortabele ruimte met een bordje op de deur waar «Vrijwilligersdienst» op stond geschreven, konden we ons zelfs niet voorstellen, wat we zouden gaan doen.
De eerste dag (28 maart 2017)
We werden onthaald door de leidinggevende van de Vrijwilligersdienst, de onvermoeibare Michail Kozjoechovski. Hij stelde ons op de hoogte van hoe alles in zijn werk ging en introduceerde ons aan een betoverende buitenlandse uit Duitsland Hendrickje Kehlenbeck, die een uitstekende presentatie in het Engels aan het voorbereiden was over de zogenaamde Indische serie van wandtapijten.
Na haar verhaal begon het verdelen van de verplichtingen en ontvingen we onze genummerde vrijwilligersbadges. Een paar leerlingen hielp bij de ingang, een ander patrouilleerde in de garderobe, weer andere merkten steentjes in de Archeologische Afdeling en een vierde paar zocht zilveren munten in de zalen van de Hermitage.
De tweede dag (29 maart 2017)
Op de tweede dag wisselden we van werk. Ik en Oelja werkten in de garderobe, een interessante ervaring: tientallen, honderden en duizenden buitenlanders van alle nationaliteiten en leeftijden kwamen langs ons heen, en het eindeloze veelvoud van hun stemmen veranderde in een onbegrijpelijk gezoem.
De jongens die in andere afdelingen hadden gewerkt deelden hun indrukken: Anja vond het leuk om in de stilte van de Archeologische Afdeling te werken, Katja en Nastja kwamen erachter, dat er een grote hoeveelheid zilveren munten waren geslagen tijdens de heerschappij van Peter de Grote, en Artjom en Zachar waren onder de indruk van de afmetingen van de bibliotheek.
De derde dag (30 maart 2017)
Op de derde (tevens de laatste) dag beeldden we een scene uit uit een toneelstuk van Pierre de Marivau, «Een Spel van Liefde en Lot». We hadden die scene samen met Galina Arkadjevna, onze leidinggevende en tevens docente Russische taal en cultuur, bewerkt.
De scene gaat over een vreemde situatie, die veroorzaakt is door twee jonge mensen, die in het geheim besloten te wisselen van kleding met hun bedienden. Diana speelde de rol van Sylvia, Masja Tsjoerakova was Lisetta, en Zachar veranderde tijdelijk in de vorm van meneer Dorant. Afgezien van het feit, dat we weinig voorbereidingstijd hadden, lukte het ons uitstekend. Medewerkers van het museum en buitenlanders waren onze toeschouwers, en ook zij waardeerden ons werk.
Ter afsluiting wil ik zeggen, dat ons vrijwilligerswerk ons niet alleen positieve indrukken heeft gebracht, maar ook een onvergetelijke ervaring in een voor ons nieuw soort werk; we hebben kennis gemaakt met bijzondere mensen en hebben een deel van ons land in de vorm van souvenirs aan buitenlandse vrijwilligers cadeau gedaan. Michail en zijn team hebben ons ook geschenkjes gegeven, totaal onverwachts, maar zeer prettig. We zijn dankbaar voor de mogelijkheid om ons te mengen in deze gigantische vrijwilligersfamilie.
We wensen veel succes aan de hele Vrijwilligersdienst en alle medewerkers van de Hermitage!
Reportage: Marija Babintsjeva, Rusland.